19.30 Kraków
Muzeum Sztuki Współczesnej Mocak, ul. Lipowa 4

Program:

Arvo Pärt – Ttrisagion
Arvo Pärt – Msza berlińska
Arvo Pärt – Stabat Mater

Wykonawcy:

Jurek Dybał – dyrygent
Cracow Singers
Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa SINFONIETTA CRACOVIA

Bilety w cenie: 20 zł.
Szczegóły na stronie: www.sinfonietta.pl

19.00 Chorzów

Kościół św. Józefa, ul. Łagiewnicka 17

Program:

Hymny i psalmy na głosy solo, chór i orkiestrę G. F. Haendla i G. G. Gorczyckiego oraz kompozytorów kapeli jasnogórskiej

Wykonawcy:

Paul Esswood (Wielka Brytania) – dyrygent
Zespół śpiewaków Capella Gorczyckiego
Zespół muzyki XVII i XVIII w. Extempore

Wstęp wolny

19.00 Wodzisław

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ul. Kościelna 1

Program:

Prekursorzy klasycyzmu – na 260. rocznicę urodzin W. A. Mozarta
Sonaty na flet traverso i klwesyn Ch.S. Bindera oraz utwory na cztery ręce W.A. Mozarta i L. van Beethovena

Wykonawcy:

Zespół Musica graziosa

Wstęp wolny

19.00 Świętochłowice

Muzeum Powstań Śląskich, ul. W. Polaka 1

Program:

Koncerty barokowe

C. Monteverdi, H. Purcell, J. S. Bach, J. Podbielski, J. Goldberg,

Wykonawcy:

Duo concertante

Wstęp wolny

19.00 Świerklaniec

Pałac Kawalera, ul. Parkowa 30

Program:

Polskie hymny

G.G. Gorczycki, B. Pękiel, G. Croce, T.L. de Vivotria, G.P. da Palestrina

Wykonawcy:

Octava Ensemble

Wstęp wolny

19.00 Tychy

Mediateka, ul. Piłusudskiego 16

Program:

M. Karłowicz – Serenada op. 2
W. A. Mozart – Koncert skrzypcowy A-dur KV 219
J. Haydn – Symfonia nr 43 Es-dur „Mercury”

Wykonawcy:

Janusz Wawrowski – skrzypce
Marek Moś – dyrygent
Orkiestra kameralna miasta Tychy AUKSO
Młoda Filharmonia Aukso

Bilety w cenie: 20 i 10 zł.

Do zakupienia na Ticketpro.pl, Eventim.pl oraz Bilety24.pl

Szczegóły na stronie www.aukso.pl

19.00 Radzionków

Kościół św. Wojciecha, ul. Św. Wojciecha 48

Program:

Polskie motety

G.G. Gorczycki, B. Pękiel, K. Borek, G.P. da Palestrina

Wykonawcy:

Cracow Royal Singers

Wstęp wolny

19.00 Tarnowskie Góry

Pałac w Rybnej, ul. Powstańców Warszawskich 83

Program:

Jan Sebastian Bach – Sinfonie
Ludwig van Beethoven – Trio G-dur, op. 9 nr 1

Wykonawcy:

Kameraliści Sinfonietty Cracovii
Maciej Lulek – skrzypce
Ryszard Sneka – altówka
Adam Woźniak – wiolonczela

Bilety w cenie: 15 i 10 zł.

Szczegóły na stronie www.palacrybna.pl

18.00 Kraków

Kościół Bożego Miłosierdzia, ul. Bożego Miłosierdzia 1 (Smoleńsk)

Program:

Wolfgang Amadeusz Mozart – Dixit Dominus (Vesperae solennes de confessore, K.339)
Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Gratuletur Ecclesia
Wolfgang Amadeusz Mozart – Confitebor
Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Innocentes pro Christo infantes
Wolfgang Amadeusz Mozart – Laudate Pueri
Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Deus tuorum militum
Wolfgang Amadeusz Mozart – Magnificat
Michael Haydn – Missa Sancti Gabrielis, MH 17

Wykonawcy:

Antonina Ruda – sopran
Dorota Dwojak-Tlałka – alt
Piotr Szewczyk- tenor
Marek Opaska – bas
Marcin Świątkiewicz – dyrygent / organy
CAPELLA CRACOVIENSIS

Wstęp wolny

18.00 Chorzów 

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, ul. Długa 32

Program:

Wolfgang Amadeusz Mozart – Dixit Dominus (Vesperae solennes de confessore, K.339)
Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Gratuletur Ecclesia
Wolfgang Amadeusz Mozart – Confitebor
Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Innocentes pro Christo infantes
Wolfgang Amadeusz Mozart – Laudate Pueri
Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Deus tuorum militum
Wolfgang Amadeusz Mozart – Magnificat
Michael Haydn – Missa Sancti Gabrielis, MH 17

Wykonawcy:

Magdalena Łukawska – sopran
Dorota Dwojak-Tlałka – alt
Karol Kusz – tenor
Marek Opaska – bas
Marcin Świątkiewicz – dyrygent / organy
CAPELLA CRACOVIENSIS

Wstęp wolny

19.00 Nakło Śląskie

Pałac w Nakle Śląskich, ul. Parkowa 1

Program:

Koncertujące arie barokowe

J. Ph. Rameau, J. B. Lully, J. S. Bach, W. A. Mozart
Wykonawcy:

Jarosław Kitala – baryton
Hanna Balcerzak – klawesyn

Bilety w cenie: 30 zł.

19.00 Racibórz

Raciborskie Centrum Kultury, ul. Chopina 21

Program:

PoliHarmonic
Wykonawcy:

Marcin Wyrostek – akordeon

Bilety w cenie: 30 zł.

Szczegóły na stronie www.rck.com.pl

19.00 Chorzów

Chorzowskie Centrum Kultury, ul. H. Sienkiewicza 3

Program:

Antonio Vivaldi – Cztery pory roku op. 8

Astor Piazzolla – Cztery pory roku

Wykonawcy:

Piotr Pławner – skrzypce

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (orkiestra smyczkowa)

Bilety w cenie: 20 zł.

Rezerwacja biletów pod nr tel. 32/ 349 78 69 lub mailowo barbara_g@chck.pl

19.00 Bytom

Dziedziniec Sądu Rejonowego, ul. Piekarska 1

Program:

Włoscy mistrzowie baroku

G. Legrenzi, A. Guerreri, D. Gabrieli, A. Corelli, F. Geminiani

Wykonawcy:

Gabrieli Players (Wielka Brytania)

Wstęp wolny (darmowe wejściówki do odbioru w Biurze Promocji Miasta Bytomia, ul. Rynek 7 od dnia 10 listopada)

19.30 Katowice

Sala koncertowa NOSPR, Plac Wojciecha Kilara 1

Program:

Mozart na Boże Narodzenie

Szczegółowy program:
Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791): Concerto KV 107 na organy i smyczki

Grzegorz Gerwazy Gorczycki – Crudelis Herodes

Ignaz Holzbauer (1711-1783): Pastorale Ihr Hirten, wachet auf (Kantata pasterzy udających się do żłóbka) na sopran, chór i orkiestrę

Marianus Königsperger (1708–1769) : Pastorale na psałterium i orkiestrę

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791): Msza D-dur KV 194

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791): Sonata all’epistola G-dur KV 274

Michael Haydn (1737-1806) : motet Ave Regina Coelorum na sopran i orkiestrę

Abbaye d’Alspach (XVIII e s.) : Motet Gaudete mecum filiæ Sion, na sopran i orkiestrę

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791): Sonata all’epistola KV 336 na organy koncertujące i orkiestrę

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791):  Motet Laudate Dominum na sopran, organy koncertujące i orkiestrę

Wolfgang Amadeusz Mozart (1756-1791):  Serenada Eine kleine Nachtmusik KV 525 / wybrane fragmenty

Carl Ditters von Dittersdorff (1739-1799) : Kantata Pastoritia (kantata pasterzy) na sopran, chór i orkiestrę

Stille Nacht / Cicha noc – na sopran, chór i orkiestrę / wersja z publicznością
Wykonawcy:

Eugénie Warnier (Francja) – sopran

Martin Gester  (Francja)  – dyrygent

Orchestre Le Parlement de Musique (Francja)

Zespół Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia

Anna Szostak – dyrygent chóru

Bilety w cenie: 40, 30, 20 zł.

Szczegóły na stronie www.nospr.org.pl

19.30 Katowice

Sala kameralna NOSPR, Plac Wojciecha Kilara 1
Wykonawcy:

Max Reger – Acht Geistliche Gesänge op. 138

Francis Poulenc – Quatre motets pour le temps de Noël

Jan Sebastian Bach – Singet dem Herrn ein neues Lied, BWV 225

Jan Sebastian Bach – Kantata Nach dir, Herr, verlanget mich BWV 150

Program:

Instrumentaliści NOSPR

Zespół Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia

Anna Szostak – dyrygent

Bilety w cenie: 15 zł.

Szczegóły na stronie www.nospr.org.pl

18.00 Bytom

Sala główna Opery Śląskiej, ul. Moniuszki 21

Program:

Józef Haydn – Symfonia nr 44, e-moll „Trauer-Symphonie”

Józef Haydn – Scena di Berenice

Wolfgang Amadeusz Mozart – Symfonia nr 41, C-dur KV 551 „Jupiter”
Wykonawcy:

Paul McCreesh (Wielka Brytania) – dyrygent

Renata Pokupić (Chorwacja) – sopran

Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa SINFONIETTA CRACOVIA

Bilety w cenie: 35, 25 i 15 zł.

Bilety do zakupienia w kasach Opery Śląskiej oraz na stronie: www.opera-slaska.pl

Organizatorzy zastrzegają sobie prawo zmian w programie.

MAREK MOŚ

Wybitny polski dyrygent, skrzypek i kameralista. Założyciel i dyrektor artystyczny orkiestry kameralnej AUKSO, a także dyrektor artystyczny festiwalu „Letnia Filharmonia AUKSO” w Wigrach.

Kształcił się w Bytomiu i Katowicach. Jego pedagogami byli Kazimierz Dębicki i Andrzej Grabiec. Założyciel i wieloletni primarius Kwartetu Śląskiego – zespołu, który w krótkim czasie stał się jednym z najwybitniejszych kwartetów smyczkowych w Europie. Wraz z nim wystąpił na prestiżowych festiwalach i najznakomitszych estradach świata, m.in. Konzerthaus w Wiedniu, Concertgebouw i IJsbreker w Amsterdamie, Vredenburg w Utrechcie, Schauspielhaus w Berlinie, Tivoli w Kopenhadze, Tonhalle w Düsseldorfie, deSingel w Antwerpii, Merkin Hall w Nowym Jorku i Jordan Hall w Bostonie.

Z Kwartetem Śląskim dokonał około 30 prawykonań utworów polskich i zagranicznych, z których znakomita większość została dedykowana zespołowi. Artysta ma w swoim dorobku liczne nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji, a także dla firm fonograficznych (CD Accord, Olympia, Patridge, Thesis, Wergo). Wiele z nich zostało nagrodzonych – monograficzny album z utworami H.M. Góreckiego zdobył Nagrodę „Fryderyk” (1995). Kolejny „Fryderyk” (1997) otrzymała płyta z kwartetami K. Szymanowskiego i W. Lutosławskiego. Marek Moś jest laureatem wielu nagród, m.in.: Konkursu Muzyki Współczesnej w Krakowie (1979), Międzynarodowej Trybuny UNESCO w Paryżu (1984, 1988), Związku Kompozytorów Polskich (1994, 2005), Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), czy Nagrody Marszałka Województwa Śląskiego (2005). W roku 2009 otrzymał honorowe obywatelstwo Miasta Tychy. Poza intensywną aktywnością koncertową i nagraniową, Marek Moś wykłada w Akademii Muzycznej im K. Szymanowskiego w Katowicach.

AUKSO. ORKIESTRA KAMERALNA MIASTA TYCHY

Jedna z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie, niekwestionowany lider zespołów tego rodzaju w Polsce. Od niemal 20 lat wizytówka Polski w świecie. AUKSO – powołane przez grupę absolwentów Akademii Muzycznej w Katowicach wspólnie z Markiem Mosiem, wybitnym skrzypkiem, dyrygentem i kameralistą, od początku miało być obszarem dla artystycznych poszukiwań i twórczego rozwoju, wspólnego kreowania sztuki najwyższej jakości.

Nazwa AUKSO, z greckiego – wzrastanie – stała się dewizą zespołu. Odnosi się do aspiracji tworzących go muzyków, wyznacza jednocześnie kierunek ich zawodowej drogi. Mówi o potrzebie doskonalenia i konsekwencji, o podejmowaniu wyzwań i otwarciu. W tę ideę wpisują się projekty edukacyjne podejmowane przez AUKSO. Od 2000 roku na Podlasiu odbywa się „Letnia Filharmonia AUKSO”, której orkiestra jest gospodarzem. W wyjątkowej atmosferze jednego z najpiękniejszych zakątków Polski organizowane są kursy mistrzowskie, próby otwarte, koncerty, które przyciągają młodych muzyków i melomanów z całego kraju.

Repertuar zespołu rozpięty jest od klasyki po muzykę współczesną, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej. Prawykonania swoich utworów powierzali zespołowi m.in.: Wojciech Kilar, Zbigniew Bujarski, Aleksander Lasoń, Grażyna Pstrokońska-Nawratil, Piotr Moss, czy Cezary Duchnowski. AUKSO jest cenionym interpretatorem twórczości polskich kompozytorów – ma na koncie liczne albumy z repertuarem m.in. Grażyny Bacewicz, Henryka Mikołaja Góreckiego, Witolda Lutosławskiego, Wojciecha Kilara i Zbigniewa Preisnera. Nagrywa też z powodzeniem muzykę filmową kompozytorów o światowej sławie takich jak m.in. Elliot Goldenthal, czy ścieżki dźwiękowe do gier komputerowych.

Szczególnie interesująca dla AUKSO jest strefa pogranicza – łączenie klasyki z jazzem, muzyką alternatywną, rockiem i poszukiwanie dla tych gatunków wspólnego mianownika – lub odwrotnie: zabawa przeciwieństwami i zderzanie odrębnych języków muzycznych. W tym obszarze AUKSO współpracowało z takimi osobowościami świata muzyki jak: Leszek Możdżer, Tomasz Stańko, Urszula Dudziak, Michał Urbaniak, czy Motion Trio.

Szerokim echem odbiła się współpraca AUKSO z Aphex Twinem i Jonnym Greenwoodem w ramach Europejskiego Kongresu Kultury we Wrocławiu (2011). Projekty te zostały uhonorowane nagrodą „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii „Wydarzenie Roku 2011”. Współpraca ta zaowocowała wydanym rok później nakładem amerykańskiej kultowej wytwórni Nonesuch głośnym albumem pt. „Krzysztof Penderecki / Jonny Greenwood” zestawiającym repertuar Profesora Pendereckiego i inspirowane jego twórczością kompozycje Jonnego Greenwooda.

AUKSO jest laureatem Nagrody Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2011” w kategorii „Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej” za zrealizowany wspólnie z Januszem Olejniczakiem album pt. „CHOPIN. Wydanie Narodowe”.

Liczne koncerty AUKSO obejmują całą Europę, Azję, Amerykę Południową, a w historię orkiestry wpisane są liczne znakomite kolaboracje z artystami tej miary co, m.in.: Jerzy Maksymiuk, Mark Minkowski, Rudolf Barshai, Howard Shelley, Jacek Kasprzyk, Władysław Kłosiewicz, Daniele Alberti, Piotr Anderszewski, Andrzej Bauer, Kaja Danczowska, Agata Szymczewska, Janusz Olejniczak, Olga Pasiecznik czy The Hilliard Ensemble. AUKSO gości na najważniejszych festiwalach w Polsce takich jak, m.in. Wielkanocny Ludwiga van Beethovena, Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Festiwal Muzyki Filmowej, Festiwal Dialogu Czterech Kultur, Jazz Jamboree, Festiwal Gwiazd w Międzyzdrojach; a także zagranicą, m.in. w Barbican Centre, SESC São Paulo, Auditorio Palacio de Congresos Zaragoza, Teatro Caja Duero, czy na festiwalu Armonie Sotto La Rocca.

Ukończyła Akademię  Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie klawesynu Leszka Kędrackiego (1999) oraz w klasie fortepianu
Marka Drewnowskiego (2000). Swoje umiejętności doskonaliła podczas mistrzowskich kursów w kraju i za granicą, współpracując ze znakomitymi artystami, takimi jak:Maggie Cole, Elena Riu, Colin Tilney, Ketil Haugsand, Naum Sztarkmann. Jest laureatką V Międzynarodowego Festiwalu Pianistycznego im. J. Hofmanna
i I. J. Paderewskiego w Nałęczowie, otrzymała stypendia Fundacji im. Józefa Hofmanna, Dartington International Summer School oraz The Ringve Museum w Trondheim. Balcerzak  jest  zapraszana do udziału w festiwalach takich, jak: St.Olav Festival w Norwegii,  Międzynarodowy Festiwal im. G.G. Gorczyckiego , Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Leżajsku, Gliwicki Festiwal Bachowski, Muzyka w zabytkowych Kościołach i wnętrzach Księstwa Nyskiego, Tarnogórskie Wieczory Muzyki Organowej i Kameralnej, Festiwal im. G. G. Gorczyckiego Antico e Moderno, Festiwal Muzyki Nowej. Współpracowała z cenionymi orkiestrami, m.in.: NOSPR w Katowicach, Cameratą Impuls, Śląską Orkiestrą Kameralną.  Od 1993 roku ze swoją siostrą bliźniaczką – Aleksandrą Gajecką-Antosiewicz  tworzy duet fortepianowy i  klawesynowy. W projektach związanych z muzyką dawną współpracuje z barytonem  – Jarosławem Kitala.
Jako solistka i kameralistka koncertowała w  Polsce, Niemczech, Francji, Anglii oraz w Stanach Zjednoczonych.

absolwentka Wydziału Arty­stycznego w Uniwersytecie Śląskim, jest adiunktem tej uczelni, doktorem habilitowanym sztuki w zakresie dyrygen­tury. Należy do ścisłej czołówki polskich dyrygen­tów chóralnych. Powołała i prowadziła kilka zespo­łów wokalnych, wśród nich założony przez siebie w roku 1990 zespół śpiewaków-solistów Camerata Silesia, którego jest dyrektorem. Zespołowi temu, znanemu dziś w świecie ze stylowych interpreta­cji muzyki dawnej i współczesnej, nadała rangę europejską.

W interpretacji wokalno-instrumentalnej muzyki renesansu i baroku kieruje się ideą wyko­nań na instrumentach z epoki; takimi były kon­certy ze słynnymi śpiewaczkami Emmą Kirkby i Barbarą Schlick, a także prezentacje z udziałem zespołów złożonych z wybitnych muzyków pol­skich i zagranicznych, m.in. Il Tempo i Concerto Polacco, Arte dei Suonatori, Accademia dell’Arca­dia. Wydarzeniami o historycznym znaczeniu było prawykonanie dzieł XVII-wiecznego kompozytora jasnogórskiego Aleksandra Władysława Leszczyń­skiego (na Festiwalu „Gaude Mater” w Częstocho­wie, 2007), a także koncertowe wykonanie przy udziale zespołu zapomnianych, na nowo odkrytych dzieł Józefa Zeidlera na festiwalu „Musica Sacro­montana” w Gostyniu. Zarówno dzieła Leszczyń­skiego jak i Zeidlera zostały też nagrane i wydane na płytach kompaktowych.

Obok koncertów oratoryjno-kantato­wych (Magnificat, Weihnachtsoratorium J.S. Bacha, Mesjasz i Hymny koronacyjne G.F. Händla, Msza Koronacyjna W. A. Mozarta) Anna Szostak prowadzi też kon­certy monograficzne, poświęcone zarówno muzyce europejskiego klasycyzmu (symfonie W. A. Mozarta), jak i kompozytorów współczesnych: Krzysztofa Knittla, Witolda Szalonka, Arvo Pärta i Witolda Lutosławskiego (Trois poèmes d’Henri Michaux współdyrygowane wraz z Antonim Witem; podczas wykonania tego utworu w Brukseli tworzyła duet dyrygencki z Peterem Hirschem). Przy produkcjach nowych współpracuje z Kame­ralistami NOSPR, Śląską Orkiestrą Kameralną i Orkiestrą Muzyki Nowej. Spośród wielu znaczą­cych doświadczeń dyrygenckich, na uwagę zasłu­guje kreacja Miserere Pawła Szymańskiego na war­szawskim festiwalu poświęconym twórczości tego kompozytora, a także występ we włoskim Feltre z Das atmende Klarsein Luigiego Nono, z udziałem wybitnego solisty-flecisty Roberto Fabriccianiego. Do szczególnie cennych należą kreacje pierwszych wykonań dzieł współczesnych kompozytorów pol­skich podczas Festiwali Prawykonań w Katowicach – utworów nierzadko dedykowanych dyrygentce, bądź jej zespołowi.

Dorobek fonograficzny Anny Szostak, oprócz wielu nagrań dla radia i telewizji, obejmuje kilkadziesiąt płyt CD i DVD.

Zespół Śpiewaków Miasta Katowice CAMERATA SILESIA

czołowa w Polsce kame­ralna grupa śpiewacza, znana z wysoko ocenianych interpretacji muzyki dawnej i najnowszej, utwo­rzona w roku 1990 przez Annę Szostak. Zespół występuje w obsadach kameralnych, śpiewając repertuar chóralny a cappella, wykonuje partie solistyczne w dziełach wokalno-instrumental­nych, a w składzie poszerzonym o grono stałych współpracowników partie chóralne w dziełach oratoryjno-kantatowych.

Zespół oficjalnie reprezentujący Miasto Kato­wice, daje corocznie wiele koncertów w Polsce i poza granicami kraju, w ośrodkach o naj­wyższym prestiżu artystycznym: Gewandhaus w Lipsku, Parco della Musica w Rzymie, Palais de Beaux Arts oraz Le Théâtre Royal de la Mon­naie w Brukseli, Concertgebouw w Amster­damie, Gran Teatro La Fenice w Wenecji, Mei Lanfang Theatre w Pekinie. Światowe uzna­nie wśród krytyki muzycznej przynosi zespo­łowi udział także w renomowanych festiwalach – jak „Warszawska Jesień”, Festiwal Prawyko­nań – „Polska Muzyka Najnowsza” w Katowi­cach, Wielkanocny Festiwal im. L. van Beethovena, „Chopin i jego Europa” w Warszawie, Sommerfestspiele w Bregenz, „Wratislavia Cantans”. „Camerata Sile­sia” współpracowała z wieloma sławami sceny muzycznej, m.in. z Emmą Kirkby i Barbarą Schlick podczas koncertów w Polsce i Niemczech.

Festiwalowe prezentacje „Cameraty Silesia” wzbudziły zainteresowanie ze strony wielu kom­pozytorów (Krzysztof Baculewski, Régis Campo, Ryszard Gabryś, Henryk Mikołaj Górecki, Woj­ciech Kilar, Krzysztof Knittel, Zygmunt Krauze, Stanisław Krupowicz, Krzysztof Penderecki, Zbigniew Preisner, Bogusław Schaeffer, Witold Szalonek, Paweł Szymański, Agata Zubel). Poziom pracy zespołu na niwie międzynarodowej docenił Krzysztof Penderecki, którego Pasję Łukaszową, Polskie Requiem i Siedem Bram Jerozolimy „Camerata Silesia” współwykony­wała pod ręką kompozytora wielokrotnie: m.in. w Münster, Krakowie i Hamburgu; natomiast pod­czas „Warszawskiej Jesieni” uczestniczyła w wykonaniu jego Canticum Canticorum. W roku 2012 zespół w poszerzonym składzie został zaproszony do udziału w przedstawieniach i nagraniach na DVD scenicznej wersji Pasji K. Pendereckiego w reżyserii G. Jarzyny.

Zespół odniósł znaczący sukces podczas Som­merfestspiele 2008 i 2009 w austriackim Bregenz, gdzie śpiewacy Cameraty wystąpili w wielu pro­dukcjach pod kierownictwem słynnych dyrygen­tów, m. in. w oratorium Solomon G. F. Händla, przedstawieniach operowych – Tosca G. Pucci­niego i Aida G. Verdiego oraz wysoko ocenio­nych spektakli Karol V E. Křeneka i Król Roger K. Szymanowskiego. Praca pod batutą tej miary mistrzów co Carlo Rizzi, Lothar Koenigs czy Sir Mark Elder dostarczyła śpiewakom tyleż satysfak­cji, co i nowych, najwyższej miary, doświadczeń. Wszystkie te projekty zdobyły szereg recenzji, w których w szczególny sposób podkreślano pro­fesjonalne przygotowanie zespołu z Katowic.

Na dorobek nagraniowy „Cameraty Sile­sia” składa się pokaźna liczba kilkudziesięciu płyt (wśród nich takie, które uzyskały cenne nagrody fonograficzne), rejestracji radiowych i telewizyjnych, a także koncerty live dla Europej­skiej Unii Radiowej i występy transmitowane przez media. Większość z tych przedsięwzięć dokumen­tuje i propaguje muzykę polską od baroku aż po współczesność. Szczególne znaczenie miało wyko­nanie na nowo odkrytych, zapomnianych dziś dzieł muzyki dawnej ze zbiorów jasnogórskich oraz archiwów gnieźnieńskich i gostyńskich. Na uwagę zasługuje wydanie ostatnich płyt: Jasnogórska muzyka dawna vol. 45, Requiem Andrzeja Siewińskiego oraz K. Baculewski – Choral Works i Camerata Silesia sings Kilar – wszystkie cztery nominowane do nagrody Fryderyk.

www.camerata.silesia.pl

Semper in altum. Ta maksyma przyświeca Capelli Cracoviensis od kilku lat, czyniąc ją najbardziej dynamicznie rozwijającym się polskim zespołem specjalizującym się w stylowym wykonawstwie muzyki dawnej. Dzięki konsekwentnemu wsparciu Miasta Krakowa CC może realizować ambitne projekty w sposób bezkompromisowy i na najwyższym poziomie artystycznym, współpracując z wybitnymi muzykami o podobnej wrażliwości i porównywalnej odwadze. Regularnie koncertują z CC Vincent Dumestre (Le Poème Harmonique), Fabio Bonizzoni (La Risonanza), Alessandro Moccia (Orchestre des Champs-Élysées), Andrew Parrott, Paul Goodwin czy Ensemble Oltremontano, gościnnie zaś Accademia Bizantina, Fretwork, Nachtmusique, Paul McCreesh, Giuliano Carmignola czy Christophe Rousset (Les Talens Lyriques). Obok działalności koncertowej Capella Cracoviensis bada terytoria barokowej i klasycystycznej opery, z powodzeniem realizując w Polsce ich sceniczne wersje: Amadigi Händla, Wesele Figara i Don Giovanni Mozarta czy Orfeo ed Euridice Glucka.

Talent muzyków Capelli Cracoviensis, sprawnych technicznie i odznaczających się niebywałą elastycznością kameralistów dostrzegły takie osobowości świata muzycznego jak Fabio Biondi, Marc Minkowski, Le Poème Harmonique czy ensemble La Venexiana pod Claudiem Caviną. Szeroki zakres repertuaru sięgającego od karkołomnych manierystycznych madrygałów Gesualda po awangardowe kompozycje XX-wieczne oraz rzadko spotykane plastyczność i homogeniczność brzmienia owocuje intensywną współpracą z autorytetami wykonawstwa historycznego. Wirtuozeria CC zaowocowała także dwoma wydawnictwami dla prestiżowej francuskiej wytwórni Alpha / Outhere Music – Te Deum Charpentiera i Lully’ego (Alpha 952) i kompletem Bachowskich motetów (Alpha 199) oraz doskonale przyjętym albumem Bach Rewrite dla wytwórni Decca Classics z koncertami klawesynowymi lipskiego kompozytora, na którym CC towarzyszy grającym na fortepianach elektroakustycznych Piotrowi Orzechowskiemu i Marcinowi Maseckiemu.

Capella Cracoviensis gości na wybitnych festiwalach europejskich: Haydn Festspiele Brühl, Bachfest Leipzig, SWR Festspiele, czy  Händel Festspiele Halle. Regularnie koncertuje poza Polską: w wiedeńskim Konzerthaus, w Wersalu, Brukseli, Gandawie, Lwowie i w Kijowie. Jako pierwszy polski zespół CC wystąpiła także na deskach wersalskiej Opéra Royal z operą Adriano in Siria Pergolesiego.

Od listopada 2008 dyrektorem i szefem artystycznym CC jest Jan Tomasz Adamus, wybitny organista, klawesynista, dyrygent i animator życia muzycznego. Swoją artystyczną osobowość kształtował we współpracy z wieloma znakomitymi śpiewakami oraz w kontakcie ze zdobyczami najważniejszych europejskich ośrodków sztuk – w malarstwie, rzeźbie, architekturze czy filozofii sztuki dostrzegając stały kontrapunkt wszelkich muzycznych poczynań. Objęcie przez niego tej funkcji na zaproszenie Miasta Krakowa było jednym z najgłośniejszych transferów w świecie polskiej kultury ostatnich lat.

HISTORIA
CC powstała w 1970 roku z inicjatywy ówczesnego dyrektora Filharmonii Krakowskiej Jerzego Katlewicza, który dzieło tworzenia przy filharmonii zespołu specjalizującego się w wykonywaniu muzyki dawnej powierzył Stanisławowi Gałońskiemu. Z biegiem lat Capella Cracoviensis usamodzielniła się organizacyjnie i funkcjonowała jako rodzaj małej filharmonii grając na współczesnych instrumentach różnorodny repertuar od renesansu po prawykonania muzyki współczesnej.

Capella Gorczyckiego to kameralny zespół wokalno-instrumentalny, ideowo wzorowany na katedralnej kapeli wawelskiej, prowadzonej przez mistrza Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego, patrona festiwalu. Założony w roku 2006, jako reprezentacyjny zespół festiwalowy, zadebiutował polskim prawykonaniem Pasji Janowej J. F. Haendla. Grupa założona przez Jarosława Kitalę – skupia pasjonatów muzyki barokowej i renesansowej, wywodzących się głównie ze środowiska Śląskiej Akademii Muzycznej. Stały, podstawowy skład zespołu obejmuje dwunastu śpiewaków – solistów wraz z kameralna orkiestrą i bywa modyfikowany na potrzeby aparatu wykonawczego poszczególnych produkcji. Jego program zawiera wokalne i wokalno-instrumentalne pozycje literatury przede wszystkim renesansowej i barokowej, choć zdolny jest także wykonywać twórczość o znacznie szerszym zakresie repertuarowo-stylistycznym. W dotychczasowym dorobku artystycznym grupa posiada m.in. drugie w Polsce przedstawienie Euridice J. Periego czy prawdopodobnie jedyne polskie wykonanie Rappresentazione di Anima e di Corpo E. Cavalierego.

Ceniony dyrygent, animator życia kulturalnego i muzyk słynnej orkiestry Filharmoników Wiedeńskich. Swą dynamiczną osobowością sceniczną przyciąga publiczność sal koncertowych Europy, dyrygując takimi orkiestrami jak: Wiener KammerOrchester, Wiener Concert-Verein, Vienna Art Orchestra, Bayerische Kammerphilharmonie, Kuopio Symphony Orchestra, Orkiestra Symfoniczna Praskiego Radia, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Radiowa, Śląska Orkiestra Kameralna, Wrocławska Orkiestra Kameralna „Leopoldinum”, Filharmonia Poznańska, Filharmonia Krakowska, Filharmonia Łódzka, Polska Filharmonia Bałtycka, Orkiestra Symfoniczna Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu.

W zakresie muzyki dawnej współpracuje ze słynnym zespołem Concerto Köln i jako instrumenta- lista – z Les Musiciens du Louvre-Grenoble Marca Minkowskiego.

Artysta nie stroni od dyrygowania wielkimi koncertami plenerowymi m.in. ze słynnym romskim skrzypkiem Roby Lakatosem. Prowadził opery kameralne i gale koncertowe z udziałem solistów Baletu  i Opery Wiedeńskiej wystawiane w wiedeńskim Hofburgu. Chętnie współpracuje również z zespołami jazzowymi, folkowymi, world music; zajmuje się muzyką filmową w różnego rodzaju projektach crossover, współpracując na tym polu z zespołem gypsy jazz „No Limit” z Wiednia, skrzypaczką Zen Hu grającą na „chińskich skrzypcach” erhu czy Tytusem Wojnowiczem. Jest autorem przedstawień multimedialnych w niekonwencjonalny sposób promujących muzykę XX i XXI wieku, do których zapraszał m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Wojciecha Pszoniaka, Edwarda Lutczyna, Polski Teatr Tańca z Poznania i Daniela Stryjeckiego.

Aktywnie promuje i popularyzuje polską twórczość muzyczną. Dyrygował pierwszym polskim wykonaniem Adagia na smyczki Krzysztofa Pendereckiego oraz uczestniczył w prawykonaniu Kwintetu „Kartki z nienapisanego dziennika” i Duo concertante (premiery polska i francuska ) tego kompozytora. Doprowadził też do wiedeńskiej premiery Uwertury Franciszka Lessla z Wiener KammerOrchester, a także nakłonił Concerto Köln do włączenia muzyki Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego do swego repertuaru. Dokonał również premierowych wykonań kompozycji     Krzesimira Dębskiego. Wspólnie z Wiener KammerOrchester ufundował nagrodę dodatkową dla zwyciężczyni XIV Międzynarodowego Konkursu im. H. Wieniawskiego Soyoung Yoon w postaci koncertu z laureatką w sali Konzerthaus w Wiedniu.

Współpracował z tak wybitnymi muzykami, jak: Yuri Bashmet, Julian Rachlin, Angela Hewitt, Itamar Golan, Mihaela Ursuleasa, Michel Lethiec, Frans Helmerson, Arto Noras, Erwin Schrott,       Konstanty Andrzej Kulka, Piotr Paleczny, Xavier de Maistre, Gábor Boldoczki i wielu innych. Jako kameralista występuje m.in. z zespołami: Wiener Klavierquintett, Kwartet Prima Vista, Kwartet Śląski, Wiener Virtuosen, Fine Arts Quartet, Shanghai Quartet, Talich Quartet czy Münchner Septet.

Artystę można usłyszeć na płytach polskiej wytwórni DUX, belgijskiej – R.C.P. i japońskiej – Camerata. Jest dwukrotnym laureatem nagrody przemysłu fonograficznego „Fryderyk”. W latach 2010-2012 był profesorem Hochschule der Musik Carl Maria von Weber w Dreźnie.

W ramach obchodów Roku Mahlerowskiego został uhonorowany prośbą o zasadzenie „Mahlerowskiej róży” w ogrodzie domu narodzin kompozytora, obok takich osobistości jak Thomas Hampson czy Vaclav Havel.

Jurek Dybał jest pomysłodawcą i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu im. Krzysztofa Pendereckiego „Poziom 320”, odbywającego się w podziemiach zabytkowej kopalni Guido w Zabrzu.

To formacja wokalna nawiązująca bezpośrednio do tradycji muzycznych zespołu wawelskich Rorantystów. Męskiego zespołu wokalnego ufundowanego przez króla Zygmunta I Starego w 1540 r., który z powodzeniem funkcjonował przez blisko 300 lat! Za cel Cracow Royal Singers obrał sobie promocję najwspanialszych dzieł polskich, topowych, renesansowych i barokowych twórców, będących wspaniałym zabytkiem polskiej historii muzyki, starając się ukazać szerokiej publiczności ich piękno i wysoką artystyczną wartość.

Elementem nadrzędnym w działaniach zespołu jest podjęcie próby możliwie najwierniejszej rekonstrukcji, charakterystycznego brzmienia jednego z pierwszych zawodowych zespołów muzycznych w Europie – zespołu Rorantystów. Stąd powierzenie najwyższej linii melodycznej głosom kontratenorowym.

Programy artystyczne Cracow Royal Singers są poparte wnikliwymi badaniami muzykologicznymi dokonanymi w jednym z najcenniejszych archiwów muzykologicznych znajdujących się w Europie – Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej na Wawelu.

Zespół wokalny działający od 2013 roku, jest dynamicznie rozwijającym się zespołem wokalnym skupiającym doświadczonych śpiewaków, których wspólnym dążeniem jest realizacja projektów wysokiej próby zarówno pod względem konceptualnym jak i wykonawczym. Zespół wyróżnia konsekwentnie wypracowywana estetyka brzmienia oraz jakość interpretacji.

Cracow Singers koncentruje swoją działalność na przedsięwzięciach autorskich, interdyscyplinarnych, wypracowuje nowe pomysły łącząc odległe obszary i interesujących Partnerów. Międzynarodowy projekt „Kantor – anwesend – abwesend” powstał we współpracy z Ośrodkiem Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka oraz Domem Norymberskim w Krakowie. Cracow Singers zaproszony został przez wydawnictwo Internationale Musikverlage Hans Sikorski z Hamburga do współpracy w projekcie muzycznym prezentującym najnowszą kompozycję Lery Auerbach. Wysoki poziom artystyczny oraz wyjątkową jakość brzmienia zespołu, docenił polski muzyk jazzowy, kompozytor i wokalista Stanisław Soyka. Autorskie kompozycje Stanisława Soyki, do słów Williama Shakespeare’a w nowej aranżacji, stworzonej tylko dla realizacji a cappella zarejestrowane zostały na dwupłytowym albumie zatytułowanym Soyka & Cracow Singers. Shakespeare a cappella.

Cracow Singers prezentuje program z utworami a cappella Krzysztofa Pendereckiego pod kierownictwem Macieja Tworka. Zespół podjął współpracę z Orkiestrą Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfoniettą Cracovią w projekcie z muzyką Arvo Pärta. Propozycję współpracy Cracow Singers otrzymał również od zespołu Ensemble Peregrina (Szwajcaria), z którym wspólnie przygotowuje programy z obszaru muzyki dawnej.

W Roku Witolda Lutosławskiego wraz z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Cracow Singers współtworzył cykle koncertowe z utworami Witolda Lutosławskiego pn. „Ptasie Plotki, czyli rzecz o muzyce”, wykonanie półsceniczne.

Zespół uczestniczy w wydarzeniach kulturalnych miasta Krakowa (m.in. Cracovia Sacra, Muzyczne czwartki we Dworku Białoprądnickim). Cracow Singers miał zaszczyt śpiewać podczas uroczystości otwarcia Muzeum Polaków Ratujących Żydów im. Rodziny Ulmów w Markowej w dniu 17 marca 2016 roku.

Kierownictwo artystyczne Cracow Singers sprawuje Karol Kusz.

Recenzje:

(Massenet, 2014)

Pizzicato: „Prawdziwe autentyczna interpretacja Masseneta”

Classical Candor: „Maestro Patrick Gallois i Barcelona Symphony Orchestra pokazują, że te czysto orkiestrowe dzieła nie przestają fascynować słuchaczy”

MusicWeb International: „Gallois po raz kolejny udowadnia, że jest dyrygentem o wielkich umiejętnościach i wyjątkowej wrażliwości”

Barnes§Noble: „Gallois dyryguje w prosty sposób, dzięki czemu dramatyzm muzyki sam ujawnia swoją naturę”

wybitny brytyjski kontratenor i dyrygent, jeden z najwspanialszych śpiewaków naszych czasów. Studiował w londyńskim Royal College of Music. W latach 1964-1971 był świeckim wikarym w katedrze westminsterskiej.
Specjalizuje się w repertuarze dawnym. Współpracował z wieloma teatrami operowymi. Był pierwszym kontratenorem w historii, który zaśpiewał na scenie mediolańskiej La Scali. Jako wokalista, Paul Esswood wsławił się udziałem w historycznym cyklu nagrań kompozycji Monteverdiego, zrealizowanym przez Nikolausa Harnoncourta i Jean-Pierre Ponnelle’a w Operze w Zurychu, zarejestrowanym dla ogólnoświatowych stacji telewizyjnych.
Z Harnoncourtem i Gustavem Loenhardtem nagrał komplet Bachowskich kantat. Śpiewał partię Oberona w Śnie Nocy Letniej Benjamina Brittena w Operze w Kolonii oraz tytułowe partie w operach: Admeto Haendla (Festiwal Haendlowski w Karlsruhe) i Ricardo Primo (Angielski Festiwal Bachowski) w Royal Opera House Covent Garden w Londynie. Specjalnie dla Paula Esswooda powstało kilka partii operowych, m.in. tytułowa rola w Echnatonie Philipa Glassa oraz rola Śmierci w Raju utraconym Krzysztofa Pendereckiego. Paul Esswood jest profesorem interpretacji wokalnej muzyki barokowej w londyńskiej Royal Academy of Music, prowadzi też regularne kursy mistrzowskie na całym świecie. Jest honorowym członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie, w 1992 roku został uhonorowany niemiecką Nagrodą Haendla.
Artysta regularnie występuje z zespołem Pro Cantione Antiqua, którego jest jednym z założycieli oraz z zespołem The Musicke Companye, z którym nagrał płytę O Bone Jesu. Współpracuje z klawesynistką Helen Rogers i ze światowej sławy lutnistą Jürgenem Hübscherem. Wykorzystując swoje ogromne doświadczenia w dziedzinie muzyki barokowej i śpiewu barokowego, Paul Esswood rozpoczął też karierę dyrygencką. Dla Chichester Festival poprowadził: The Fairy Queen, Króla Artura, Dydonę i Eneasza Purcella. W Krakowie dyrygował zespołem Capelli Cracoviensis (The Fairy Queen Purcella, Izrael w Egipcie Haendla). Prowadził również operę Pompeo Magno Francesca Cavalliego podczas współczesnej światowej prapremiery dzieła na Varazdin Baroque Evenings Festival w Chorwacji.

Zespół „Extempore” powstał w 2007 r. gdy jego członkowie byli jeszcze studentami w Akademii Muzycznej w Katowicach. Pełni pasji, zaangażowania i młodzieńczej energii muzycy bardzo szybko przekroczyli w swej działalności mury macierzystej uczelni. Największy wpływ na artystyczną drogę Zespołu mieli znakomici pedagodzy i specjaliści w wykonawstwie muzyki dawnej, tacy jak Marek Toporowski, Mark Caudle czy Martyna Pastuszka. Zespół prowadzi aktywną działalność koncertową,  występując podczas wielu festiwalu, zarówno w regionie śląskim jak i w całej Polsce. W repertuarze, który stale się powiększa, sięga nie tylko po utwory znanych mistrzów epoki jak J. S. Bach czy G. P. Telemann, ale także utwory kompozytorów mniej znanych, często już zapomnianych, tworzących w XVII i XVIII w. Zespół „Extempore” koncertował m.in. na V Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Dawnej Improwizowanej All’Impovviso w Gliwicach, XVII Zabrzańskim Międzynarodowym Festiwalu Organowym, IV i V Śląskim Festiwalu Bachowskim, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej w Wygiełzowie, XIV Międzynarodowym Festiwalu Bachowskim w Świdnicy. W listopadzie 2012 r. Zespół Extempore został laureatem Konkursu Muzyki Dawnej „Musica Antiqua Viva” w Żorach.

Gabrieli to światowej sławy interpretatorzy repertuaru wokalno-instrumentalnego sięgającego od renesansu do współczesności. Założony jako Zespół Muzyki Dawnej przez Paula McCreesh’a w 1982 roku, jednocześnie przerósł oraz pozostał wierny swojej pierwotnej tożsamości. W ciągu trzydziestu lat repertuar zespołu poszerzył się ponad wszelkie możliwe wyobrażenia, jednak McCreesh raz po raz rzuca wyzwania muzykalności, zachowując zdrowy stopnień ikonoklazmu, jednak pozostawiając stałe cechy dynamicznych występów zespołu. Ich repertuar obejmuje najważniejsze dzieła tradycji oratoryjnej, wirtuozowskie programy a cappella muzyki wieków i formy łamania rekonstrukcji muzyki do wydarzeń historycznych.

Dzisiaj, najważniejszym obszarem działań Gabrieli jest rozwój pionierskiej inicjatywy edukacyjnej Gabrieli Roar. To ambitne partnerstwo z wiodącymi młodzieżowymi chórami brytyjskimi, dzięki któremu Gabrieli mogą pracować z młodzieżą w ramach intensywnych programów treningowych, które są ukierunkowane na nagrywanie ważnych dzieł z repertuaru oratoryjnego oraz na występy np. w BBC Proms.

Gabrieli jako cel stawia sobie stworzenie i pokazanie niebywale inspirujących spektakli, które wyróżnią się z tłumu. Gabrieli słynie z wielu nagradzanych nagrań, które powstały podczas piętnastoletniej współpracy z Deutsche Grammophon. W 2010 roku Paul McCreesh założył własną wytwórnię płytową WInged Lion, która w pierwszym roku istnienia wydała cztery bardzo różne nagrania podkreślające uniwersalność Garbieli i wizjonerstwo Paula McCreesha. Głównym produktem Winged Lion jest seria spektakularnych nagrań oratoryjnych wykonanych w połączeniu z Chórem Filharmonii Wrocławskiej przy wsparciu Narodowego Forum Muzyki: Berlioz Grande Messe des Morts, Mendelssohn Eliasz oraz Britten War Requiem. 

Gabrieli Players w swoim dorobku artystycznym poszczycić może się dziesiątkami nagrań i nagród, m.in Gramophone Awards za nagranie The Creation (2008 Choral Award) oraz A New Venetian Coronation (2012 Early Music Award) czy wielokrotne nagrody BBC Music Magazine Awards. Nie sposób wypisać w kilku zdaniach wszystkie osiągnięcia zespołu, ale najlepiej podsumowuje ich osiągnięcia nagroda Grammy.

Martin Gester to francuski dyrygent, organista i klawesynista, jednak swoje pierwsze kroki w świecie muzyki stawiał jako członek chóru. W późniejszym okresie swojej muzycznej edukacji poznał klawesyn i organy oraz ukończył studia na kierunku literatury i muzyki Uniwersytetu w Strasburgu oraz w Konserwatorium w tym samym mieście. Obecnie dzieli swój czas pomiędzy badaniami muzykologicznymi, koncertowaniem na  klawesynie i organach, dyrygowaniu i prowadzeniu zespołów wokalnych i instrumentalnych oraz nauczania. W jego szczególnym polu zainteresowania znajduje się muzyka z 17 i 18 wieku.

W 1990 roku Martin Gester założył znakomity dziś zespół Le Parlement de Musique, który dzięki swej elastyczności w obszarze wokalnym i instrumentalnym błyskawicznie osiągnął międzynarodową renomę. Pomimo licznym występów z zespołem Le Parlement de Musique, Martin Gester wciąż występuje jako solowy instrumentalista, a ostatnio coraz częściej jako dyrygent, zwłaszcza w Nowym Jorku, Collegium Vocale (Gent), La Chapelle Royale (Paryż), Musica Aeterna (Bratisława) oraz Orchestre des Pays de Savoie.

Martin Gester niedawno rozpoczęł długofalową współpracę z dwoma zespołami wokalnymi, Les Pages et les Chantres de la Chapelle Royale de Versailles oraz Maitrise de Bretagne, z którymi Le Parlement de Musique wspólnie koncertuje we Francji i za granicą wykonując francuskie Wielkie Motety oraz pozostałe dzieła chóralne (Charpentier, Brossard, Gilles, Lalande, GF Haendla, JS Bacha). Wiele z tych koncertów jest nagrywanych dla wytwórni Opus 111 i europejskich stacji radiowych oraz telewizyjnych.

Martin Gester występował jako solista i dyrygent w całej Europie, a także na amerykańskich i azjatyckich kontynentach. Jako solista lub z Le Parlement de Musique, dokonał trzydzieści pięć nagrań, głównie dla wytwórni Opus 111, Accord czy ASSAI. Te nagranie to najczęściej innowacyjne odtworzenia znanych utworów, a większość z nich zdobyły nagrody i wyróżnienia w prasie muzycznej. Wśród nich są Office de Ténèbres, Pastorale i Te Deum i Motety dla Ludwika XIV, Lamenty A. Scarlattiego, Koncerty organowe oraz Tilge Höchster BWV 1083 (Giovanni Battista Pergolesi Stabat Mater) JS Bacha, La Conversione di Clodoveo Antonio Caldary, czy niedawno odnaleziony rękopis Frobergera, oraz najbardziej spektakularne wykonanie: Pasja nieznanego autora z 1667 roku z biblioteki w Uppsali, które zdobyło więcej nagród niż jakiekolwiek inne nagranie we Francji w ciągu ostatnich dziesięciu lat.

Martin Gester jest także wykładowcą barokowego repertuaru w Konserwatorium w Strasburgu, a także jest regularnie zapraszany na kursy mistrzowskie we Francji i za granicą (Jeunes Voix du Rhin, Stanford University, Academia Mexicana de Musica Antigua itp).

W 1996 roku Martin Gester założył Le Studio du Parlement de Musique, którego roczne sesje poświęcone są barokowym utworom wokalnym (Georg Philipp Telemann, Scarlattiego, Charpentier, Reinhard Keiser, Haydn) co ma pomóc w identyfikacji i szkoleniu młodych talentów.

Solista Opery w Strasburgu.

Urodzony w 1984 r. w Chorzowie. Edukację muzyczną rozpoczął w tamtejszej P. S. M. w roku 2000 w klasie śpiewu Marii Markiewicz. Obecnie, od roku 2003, jest studentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie prof. Jana Ballarina; wcześniej kształcił się również pod kierunkiem Kałudi Kałudowa (w tym jako uczestnik zagranicznych, wokalnych kursów mistrzowskich). Jest laureatem 1. nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Imricha Godina we Vrable na Słowacji, 1. nagrody na Konkursie Wokalnym w Stonawie w Czechach oraz 2. nagrody i nagród specjalnych na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu.

Prowadzi aktywną działalność artystyczną; śpiewa liczne koncerty o szerokim zakresie repertuarowym i stylistycznym w kraju i za granicą: recitale kameralne, spektakle oraz koncerty operowe i oratoryjno-kantatowe. W programie posiada liczne partie solowe pozycji operowych i oratoryjnych (partie tytułowe i pierwszoplanowe m.in. w operach: Rinaldo, Juliusz Cezar, Apollo i Dafne J. F. Handla, Wesele Figara , Cosi fan tutte W. A. Mozarta oraz muzyce oratoryjnej jak: Mesjasz, Pasja wg Św. Jana J. F. Handla, Magnificat, Oratorium Bożonarodzeniowe J. S. Bacha, Stworzenie Świata, Stabat Mater J. Haydna, Requiem, Msza Koronacyjna, Nieszpory Uroczyste W. A. Mozarta, Stabat Mater K. Szymanowskiego, Magnificat W. Kilara i wiele innych).

Jako solista współpracował z wieloma uznanymi zespołami oraz ich wybitnymi kierownikami. Śpiewał m. in. z Zespołem Śpiewaków Camerata Silesia pod dyrekcją Anny Szostak-Myrczek, Zespołem Muzyki Dawnej Concerto Polacco pod dyrekcją prof. Marka Toporowskiego, Zespołem Filharmonii Śląskiej pod kierownictwem dyr. Jana Wincentego Hawla, Mirosława Błaszczyka i Massimiliano Caldi, Zespołem Filharmonii Sudeckiej pod dyrekcją Józefa Wiłkomirskiego, Zespołami Filharmonii Zabrzańskiej, Rybnickiej, Zielonogórskiej i Jeleniogórskiej, Zespołami Opery Śląskiej i Krakowskiej, Teatru Muzycznego w Poznaniu i innymi. Bierze udział w cenionych festiwalach muzycznych jak np. : Alkagran w Czechowicach-Dziedzicach (gdzie przez 3 edycje współtworzył przedsięwzięcia operowe jako współkierownik artystyczny), Fun and Classic w Nowym Sączu, Sierpień Młodych Talentów oraz Festiwal Laureatów Konkursów Muzycznych organizowanych przez I. P. i U. M. Silesia czy Festiwal Muzyki Dawnej im. Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego, którego jest Dyrektorem artystycznym.

Zespół założony w 1990 roku we Francji przez Martina Gestera Le Parlement de Musique jest zespołem, który różni się wielkością w zależności od wymagań repertuaru: zawiera on orkiestrę i chór, a także solistów. Zespół koncentruje się na interpretacji muzyki 17 i 18 wieku – poświęcone muzyce baroku i klasycznemu repertuarowi.

Le Parlement de Musique wykonali wiele utworów w sposób całkowicie na nowo odkrywający arcydzieła muzyki barokowej i klasycznej. które zostały bardzo entuzjastycznie przyjęte przez krytykę. Należą do nich m.in. Charpentier Leçons de Ténèbres, jego Te Deum oraz Wielkie Motety; Alessando Scarlatti Lamentazioni czy Giovanni Battista Bassani Vespers (wyróżniony wyróżniony nagrodą w Wenecji); koncertów organowe J.S. Bacha wspólnie z André Isoir; Pasja św. Mateusza nieznanego autorstwa z biblioteki w Uppsali; oraz działa Frobergera. W repertuar zespołu wchodzą: motet barokowy, oratorium barokowe, kantaty oraz utwory dla teatru czy Concerto Barokowe.

Le Parlement de Musique brał udział w wielu festiwalach w Europie, m.in. Ambronay, Centre de Musique Baroque de Versailles – Château de Versailles, Postdam Sans-Souci, Schleswig-Holstein, St Michel en Thiérache, Lausanne Bach Festival, Utrecht Festival, a także w Azji i Ameryce.

Zespół ma na swoim koncie liczne nagrania dla Radia Francuskiego. W dziesiątą rocznicę swojego powstania (2000 rok), Le Parlement de Musique zagrał swój pierwszy sezon w Alzacji. Zespół obecnie swoją siedzibę ma w Strasburgu dzięki porozumieniu ze Strasburgiem, francuskim Ministerstwem Kultury oraz przy wsparciu regionu Alzacji.

NOSPR pełni rolę ambasadora kulturalnego reprezentującego kraj na międzynarodowej scenie muzycznej. Orkiestra współpracowała z jednymi z najwybitniejszych kompozytorów drugiej połowy XX wieku – Witoldem Lutosławskim, Henrykiem Mikołajem Góreckim i Krzysztofem Pendereckim, prezentując pierwsze wykonania ich dzieł.

Zespół utworzył w 1935 r. w Warszawie i prowadził do wybuchu II wojny światowej Grzegorz Fitelberg. W 1945 r. orkiestrę reaktywował w Katowicach Witold Rowicki. W 1947 r. dyrekcję artystyczną objął ponownie Fitelberg. Po jego śmierci (1953) zespołem kierowali kolejno: Jan Krenz, Bohdan Wodiczko, Kazimierz Kord, Tadeusz Strugała, Jerzy Maksymiuk, Stanisław Wisłocki, Jacek Kaspszyk, Antoni Wit, Gabriel Chmura, ponownie Jacek Kaspszyk. We wrześniu 2000 r. dyrektorem naczelnym i programowym została Joanna Wnuk-Nazarowa. Pierwszym dyrygentem gościnnym NOSPR jest Stanisław Skrowaczewski, dyrygentem honorowym – Jan Krenz. W sierpniu 2012 r. funkcję dyrektora artystycznego i pierwszego dyrygenta objął Alexander Liebreich.

Prócz nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia orkiestra zrealizowała ponad 200 płyt CD dla wielu renomowanych wytwórni, m.in. Decca, EMI, Philips, Chandos, Naxos. Za dokonania fonograficzne zespół został wyróżniony licznymi nagrodami, m.in. Diapason d’Or, Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie du Disque, Cannes Classical Award, Midem Classical Award. Wraz z NOSPR występowało wielu znakomitych dyrygentów i solistów. Zespół koncertował niemal we wszystkich krajach Europy, w obu Amerykach, a także w Japonii, Chinach, Korei, Australii, Nowej Zelandii i krajach Zatoki Perskiej.

W ostatnich latach orkiestra zrealizowała szereg projektów, które spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem ze strony międzynarodowej krytyki, m.in. Maraton twórczości Góreckiego, Pociąg do muzyki Kilara, Muzyczna podróż morska. Od 2005 r. NOSPR jest organizatorem biennale – Festiwalu Prawykonań Polska Muzyka Najnowsza.

1 października 2014 r. NOSPR zainaugurowała działalność artystyczną w nowej siedzibie. Autorem projektu budynku jest Konior Studio z Katowic, a koncepcję akustyczną sali opracowała firma Nagata Acoustics.

W sezonie 2015/2016 orkiestra obchodziła jubileusz 80-lecia istnienia.

OCTAVA ensemble – oktet wokalny, uznany przez krytyków muzycznych za jeden z najciekawszych zespołów wokalnych młodego pokolenia szybko ustalił swoją wiodącą pozycję wśród polskich zespołów kameralnych. Wielokrotny zwycięzca licznych festiwali i konkursów wokalnych; wśród zdobytych przez zespół nagród nie zabrakło najbardziej prestiżowej nagrody w dziedzinie polskiej chóralistyki Grand Prix 39’ edycji „Legnica Cantat”.

Szerokie zainteresowania artystyczne OCTAVA ensemble, pozwalają zespołowi sięgać po każdego rodzaju muzykę, od twórczości renesansowej po awangardowe koprodukcje z udziałem Krzysztofa Pendereckiego i Aphex Twin (Europejski Kongres Kultury, Wro- cław 2011) albo Portishead i Goldfrapp (inauguracja nowej odsłony Trance na festiwalu Misteria Paschalia).

Specjalizację OCTAVA ensemble stanowi jednak muzyka XVI i XVII wieku. Zespół wpisuje się w trend historycznego wykonawstwa muzyki dawnej nagrywając płyty z utworami z przełomu renesansu i baroku (Missa Pulcherrima Pękiela – nominacja do nagrody FRYDERYK 2010, Missa Octava Hasslera – wyróżniona pochwalną recenzją przez brytyjski miesięcznik „Gramophone” – najbardziej liczący się magazyn o muzyce klasycznej na świecie), a także tworząc wyjątkowy projekt AD RADICES MUSICÆ – po raz pierwszy w Polsce przywracając regularne wykonywanie kompozycji polifonicznych we właściwym dla nich kontekście przedsoborowej liturgii.

Każdy występ OCTAVA ensemble zyskuje niezwykłą przychylność publiczności i krytyki. Kierownictwo artystyczne nad zespołem sprawuje Zygmunt Magiera.

Skrzypek, pedagog, adiunkt w Akademii Muzycznej w Krakowie, którą ukończył z wyróżnieniem w klasie skrzypiec prof. Teresy Głąbówny. Związany na stałe z Orkiestrą Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa „Sinfonietta Cracovia”. Jako jej koncertmistrz współpracował z szeregiem wybitnych dyrygentów i instrumentalistów (Krzysztof Penderecki, John Axelrod, Lorin Maazel, Valery Gergiev, Rudolf Buchbinder, Gidon Kremer, Maxim Vengerov, Grigori Zhyslin, Julian Rachlin, Rafael Payare, Dmitry Sitkovetsky, Gábor Boldoczki, Ilya Gringolts, Mischa Maisky, Xavier de Maistre, Tabea Zimmermann i in.), koncertując m.in. w Chinach, Austrii, Finlandii, Rosji, Holandii i Czechach. Występował jako solista z Orkiestrą Filharmonii Lubelskiej, Orkiestrą Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Oriestrą University of Suwon (Korea Płd.). Uczestniczył w realizacji szeregu nagrań płytowych zarejestrowanych dla prestiżowych wydawnictw muzycznych (Arion, Channel Classics, Sony Classical, DUX, CD Accord) oraz nagrodzonego International Emmy Award programu BBC Holocaust. A Music Memorial Film from Auschwitz (2005). Brał udział w wielu krajowych i międzynarodowych festiwalach muzycznych.

Prawykonywał dedykowane mu utwory Bogusława Schaeffera oraz Adama Walacińskiego. Jest laureatem II nagrody V Międzynarodowego Konkursu Muzyki Współczesnej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie (2001). Prowadzi seminaria dla młodych skrzypków (Łańcut, Lublin); jako pedagog współpracuje rówież z z University of Suwon, prowadząc klasę skrzypiec i uniwersytecką orkiestrę kameralną. W roku 2005 był ponadto jurorem odbywającego się w Suwon Ogólnokoreańskiego Konkursu Młodych Skrzypków. Jako członek kwintetu smyczkowego Piazzoforte współpracuje ze znakomitymi pianistami: Kevinem Kennerem oraz Waldemarem Malickim. Jest laureatem nagrody Fryderyk w kategorii „Album roku ‒ muzyka kameralna” za płytę Piazzoforte & Kevin Kenner z muzyką Astora Piazzolli (2006). Współtworzy również powstały w roku 2011 zespół Malawski Trio, którego działalność poświęcona jest przede wszystkim propagowaniu i wykonywaniu polskiej muzyki kameralnej.

Paul McCreesh jest jedną z bardziej znanych postaci naeuropejskiej scenie muzyki dawnej, zwłaszcza jako dyrygent zespołów barokowych. Przedstawiciel autentyzmu muzycznego.

W okresie dorastania uczył się gry na wiolonczeli. W trakcie studiów na Manchester University założył studencki chór kameralny i zespół grający na instrumentach muzyki dawnej. W 1982 roku przeorganizował formalnie zespół i zarejestrował go jako Gabrieli Consort. Chociaż zespół zagrał znaczną ilość repertuaru barokowej muzyki Bacha, Haendla i Vivaldiego, McCreesh zachował szczególne zainteresowanie wcześniejszym barokiem, a nawet muzyką późnego renesansu.

W 1993 roku Gabrieli podpisali kontrakt na wyłączność z Deutsche Grammophon. Pierwsze nagranie dla wytwórni (Weneckich Nieszporów) zdobyło nagrodę Gramophone dla Muzyki Dawnej w 1993 roku, oraz nominację do amerykańskiej nagrody Grammy. Kolejne płyty poświęcone były muzyce Palestriny i Praetoriusa –  zdobyły one wiele innych nagród, w tym Diapason d’Or, Deutschen Schallplatten Preis i Edison Award.

McCreesh dyrygował Gabrieli Consort m.in. na otwarciu Cité de la Musique w Paryżu czy w Londynie. W rzadkich momentach, kiedy McCreesh nie dyryguje Gabrieli, jest zapraszany na gościnne występu jako dyrygent do Wielkiej Brytanii, Włoch, Holandii i Stanów Zjednoczonych. Dyrygował m.in. pełnej obsadzie Jepthe Carissimiego w San Antonio w Teksasie; Haendla w mieście urodzenia kompozytora Halle i Purcell w Waszyngtonie.

W 2005 roku w Loughborough University przyznano mu Doctor of Letters honoris causa. Branżowy opiniotwórczy magazyn „Classic CD” zalicza go do zespołu stu najwybitniejszych dyrygentów XX wieku.

Początki dziejów Sinfonietty Cracovii wiążą się ściśle z powstaniem poprzedzającego jej istnienie zespołu Młodzi Kameraliści Krakowscy w roku 1990. Wysokie umiejętności, zaangażowanie muzyków i świeżość interpretacji zwróciły nań uwagę, było jednak jasne, że dalszy rozwój zespołu możliwy jest tylko w warunkach stabilnej egzystencji.

Przy życzliwym wsparciu Państwa Elżbiety i Krzysztofa Pendereckich wszczęto starania o nadanie zespołowi statusu orkiestry miejskiej, co też nastąpiło w 1994 roku. Od tej chwili datuje się jego działalność pod nową nazwą: Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia.

Ta unikalna w skali kraju inicjatywa szybko okazała się „strzałem w dziesiątkę”: orkiestra od początku swej działalności zyskała sobie pochlebne recenzje publiczności i krytyków. Muzycy znakomicie odnajdywali się zarówno w kanonie dzieł orkiestrowych – czy to kameralnych, czy też przeznaczonych na znacznie większą obsadę – jak i we wszelkiego rodzaju niekonwencjonalnych projektach artystycznych.

Ten profil, uwzględniający szerokie spectrum działalności (od koncertów muzyki klasycznej po występy na festiwalu Unsound), jest wyznacznikiem stylu zespołu do dnia dzisiejszego.

Przez 20 lat oblicze orkiestry kształtował znakomity skrzypek, altowiolista i pedagog Robert Kabara. Pod jego kierunkiem i z jego udziałem jako koncertmistrza i solisty Sinfonietta Cracovia wypracowała swój indywidualny styl, osiągnęła szereg sukcesów i dokonała wielu nagrań. Nie do przecenienia była też rola Adama Balasa, skrzypka, a w latach 1997-2010 menedżera Orkiestry. Był on inicjatorem wielu przedsięwzięć artystycznych i miał znaczący wpływ na wykreowanie wizerunku zespołu otwartego na różnorodne nurty muzyczne. O randze Orkiestry świadczy również fakt, że w latach 2001-2009 jej dyrygentem gościnnym był wybitny amerykański dyrygent John Axelrod. Pod jego kierunkiem, wraz z chórem Camerata Silesia, zespół wziął udział w realizacji programu BBC: Holocaust; A Music Memorial Film from Auschwitz, dokonując na terenie byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau nagrania fragmentów Requiem W.A. Mozarta oraz III Symfonii H.M. Góreckiego. Program ten otrzymał International Emmy Award w roku 2005.

W lipcu 2014 roku kolejny rozdział w historii zespołu zaczął pisać Jurek Dybał. Nowy dyrektor krakowskiej Sinfonietty to zarazem wybitny dyrygent, animator życia kulturalnego jak i muzyk słynnej orkiestry Filharmoników Wiedeńskich.

Pod nową dyrekcją Sinfonietta Cracovia rozpoczęła obchody jubileuszu 20-lecia działalności występem podczas II edycji Międzynarodowego Festiwalu im. Krzysztofa Pendereckiego poziom 320.

Sinfonietta Cracovia może poszczycić się współpracą z takimi mistrzami batuty, jak Krzysztof Penderecki, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Christoph Eschenbach, Lorin Maazel, Valery Gergiev czy Ludwig Wicki oraz z tak wybitnymi solistami, jak Maxim Vengerov, Boris Pergamenshikov, Rudolf Buchbinder, Mischa Maisky, Pieter Wispelwey, Ilya Gringolts, Kaja Danczowska, Irena Grafenauer, Barry Douglas, Tabea Zimmermann, Grigori Zhyslin, Konstanty Kulka, François Leleux, Isabelle Moretti, Janusz Olejniczak, Piotr Pławner czy Radovan Vlatković.

Orkiestra uczestniczyła w renomowanych festiwalach: Schleswig-Holstein Musik Festival, Festival international de Colmar, Białe Noce w Sankt Petersburgu, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Sacrum Profanum, Misteria Paschalia, a jej kunszt oklaskiwały tysiące melomanów m.in. w Konserwatorium Muzycznym i Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu, Filharmonii i sali Konzerthaus w Berlinie, Herkulessaal w Monachium, sali Casino w Bazylei i Tonhalle w Zurichu, Teatrze Mogador w Paryżu i Palais des Festivals w Cannes, Auditorio Nacional w Madrycie, w teatrach w Brescii, Neapolu i Parmie oraz Filharmonii w Stambule.

Ważny obszar działalności Sinfonietty Cracovii stanowi realizacja nagrań płytowych oraz muzyki filmowej. Zespół brał udział w produkcjach telewizyjnych BBC Classical Music Television, francuskiej TV Arte oraz Telewizji Polskiej, może też poszczycić się nagraniami do filmów i seriali wyreżyserowanych m.in. przez Agnieszkę Holland, Janusza Zaorskiego, Jana Komasę czy Jana Kidawę-Błońskiego. Wśród najnowszych realizacji znajduje się m.in. ścieżka dźwiękowa do filmu Miasto 44. Orkiestra wielokrotnie występowała też na Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie.

Znakomite wykonania Sinfonietty Cracovii zarejestrowano na płytach wydanych przez prestiżowe wytwórnie – Arion, Channel Classics, DUX i CD Accord. Wśród ostatnich nagrań na szczególną uwagę zasługuje m.in. płyta z koncertami fortepianowymi Beethovena w wykonaniu wielkiego pianisty Rudolfa Buchbindera, któremu Sinfonietta towarzyszyła podczas VI Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena.

Zespół Musica graziosa tworzą dwie znakomite instrumentalistki:

BOGUMIŁA GIZBERT-STUDNICKA – Profesor sztuk muzycznych, klawesynistka, dyrektor artystyczny. 
Ukończyła z wyróżnieniem krakowską Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie klawesynu prof. Elżbiety Stefańskiej oraz Królewskie Konserwatorium w Antwerpii w klasie prof. Jos van Imerseela (dyplomy z wyróżnieniem). Wyróżniona na Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, a w 1977 na Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Brugii. Koncertuje z licznymi zespołami wykonującymi zarówno muzykę dawną, jak i współczesną w Niemczech, Szwajcarii, byłej Czechosłowacji, Francji, Belgii, Holandii, Anglii,a także Nowej Zelandii,
Australii, Japonii i Tajwanie. Brała udział w wielu festiwalach i kursach mistrzowskich
w Europie m.in. w Gandawie, Antwerpii, Paryżu i Kolonii prowadzonych przez Ton Koopmana, Roberta Kohnena, Kennetha Gilberta i wielu innych. Dokonała nagrań płytowych utworów Bacha, Mozarta, Vivaldiego oraz radiowych i telewizyjnych z różnorodnym repertuarem w Polsce, Francji, Belgii i Holandii. W 2003 roku nagrała „Cztery Pory Roku”
A. Vivaldiego z Nigelem Kennedym oraz członkami Orkiestry Filharmonii Berlińskiej. Jest założycielem zespołów specjalizujących się w wykonawstwie muzyki epoki baroku „Trio Gandava” (Belgia) oraz Kwartetu Św. Stanisława (Kraków), z którymi koncertuje w całej
Europie. Wielokrotnie prowadziła kursy mistrzowskie z zakresu gry na klawesynie, realizacji basso continuo i retoryki w muzyce baroku w Kamieniu Pomorskim, Słupsku oraz Le Mont Dore, Peresque i Amiens (Francja). Od 1996 roku jest dyrektorem artystycznym dorocznego Festiwalu Barokowego w Owernii (Francja), a od 2001 jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu „Młodzi Artyści w Krakowie”. Od roku 2001 jest także prezesem Stowarzyszenia Promującego Młodych Artystów, które zorganizowało
w Polsce i za granicą około 1000 koncertów w tym również spektakle operowe (Juliusz Cezar w Egipcie Haendla, La Serva Patrona Pergolesiego) i muzyczno-taneczne („Yerba-mate”) oraz muzyczno-poetycko-taneczne („Odwieczny Taniec Natury”), jak również wystawy malarstwa, rzeźby, fotografii i szkła ręcznie malowanego.

PAULINA TKACZYK – klawesyn i flet traverso 

Doktor sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka. Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie klawesynu Prof. Bogumiły Gizbert-Studnickiej oraz Hochschule für Musik we Freiburgu w klasie klawesynu i pianoforte Prof. Roberta Hilla (dyplomy z wyróżnieniem). Ukończyła również studia podyplomowe w Hochschule für Musik und Theater w Monachium w klasie klawesynu Prof. Christine Schornsheim uzyskując Dyplom Koncertowy. Studiowała także grę na flecie barokowym traverso u Prof. Karla Kaisera oraz u Prof. Michaela Schmidta-Casdorffa. Swoje umiejętności rozwijała na wielu mistrzowskich kursach klawesynowych i fletowych. Pracowała wtedy pod kierunkiem takich profesorów jak: H Dreyfus, K. Gilbert, C. Tilney, B. van Asperen, R. Kohnen, J. Christensen, I. Wjuniski, W. Kłosiewicz, B. Kuijken, J. Ogg, R. Brown.

W 2003 roku zdobyła wyróżnienie na Konkursie Klawesynowym Wyższych Uczelni Niemieckich w Saarbrücken. Za szczególne osiągnięcia artystyczne otrzymała Nagrodę Edukacyjną Miasta Krakowa, Stypendium Twórcze Miasta Krakowa, „Sapere Auso” Małopolskiej Fundacji Stypendialnej, Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Młoda Polska”, Stypendium DAAD Deutscher Akademischer Austausch Dienst.

W 2002 roku założyła zespół „Cantica Sacra”, następnie „Musica Graziosa” (2008 r.) oraz „Ad libitum” (2010 r.). Współpracuje również z wieloma zespołami polskimi
i zagranicznymi.

Prowadzi kursy i wykłady poświęcone wykonawstwu muzyki barokowej. Koncertuje jako klawesynistka, pianistka i flecistka w kraju i za granicą. Brała udział w wielu prestiżowych festiwalach i koncertach w Polsce, Francji, Niemczech, Słowacji i Szwajcarii – między innymi: XXIX Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, XIII Ogólnopolski Festiwal „Tydzień Talentów w Tarnowie”, Tynieckie Recitale Organowe, Muzyka w Starym Klasztorze
w Łodzi-Łagiewnikach, „Tempus Paschale” w Lublinie, Gliwicki Festiwal Bachowski,
III Festiwal Cichej Muzyki w Toruniu, 32 Międzynarodowy Festiwal „Muzyka w Starym Krakowie”, XIX Festiwal Muzyki Dawnej w Zamku Królewskim w Warszawie,
XI Międzynarodowy Festiwal Organowy w Zakopanem, XVI i XVII Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Wolsztynie, „Letnie Podgórskie Koncerty”
w Krakowie, V. Festiwal Muzyczny im. Theodora Christopha, koncerty w cyklu „Wieczory Wawelskie” oraz wielokrotnie w festiwalach: „Młodzi Artyści w Krakowie”, Dni Bachowskie, Festiwal de Musique Baroque d’Auvergne  (Francja).

W 2014 roku wydała solową płytę – Ch.S. Binder: Sei Suonate per il Cembalo op.1, kolejna nagrana z Europejską Kameralną Orkiestrą Barokową „IL Giardino d’Amore” Amor Sacro Amor Profano została wydana w 2015 roku. W 2016 ukaże się następna.

Marcin Świątkiewicz jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich klawesynistów. Jego zainteresowania koncentrują się wokół historycznych instrumentów klawiszowych, improwizacji w dawnej i współczesnej stylistyce, a także kompozycji. Gra na różnych typach klawesynów i klawikordów, a także na historycznych fortepianach i organach.

Jako solista, kameralista i dyrygent koncertuje w Europie, obu Amerykach i Azji regularnie współpracując z Rachel Podger i prowadzonym przez nią zespołem Brecon Baroque, Capellą Cracoviensis, Arte dei Suonatori, {OH!} Orkiestrą Historyczną, Bassociation i Scroll Ensemble.

Studiował klawesyn oraz kompozycję w Królewskim Konserwatorium w Hadze i w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie obecnie jest wykładowcą, a w czerwcu 2014 roku obronił pracę doktorską.

Marcin Świątkiewicz nagrywa dla m.in. BIS, Channel Classics, Accent, Alpha, Decca, Linn Records, DUX oraz dla stacji radiowych i telewizyjnych w całej Europie. W roku 2015 ukazał się entuzjastycznie przyjęty przez krytykę, nagrodzony m.in. Diapason d’Or, podwójny album z koncertami klawesynowymi J.G. Müthela zarejestrowany z orkiestrą Arte dei Suonatori dla wytwórni BIS. Pierwsze solowe nagranie Musikalisches Vielerley z niemiecką barokową muzyką klawiszową zostało wydane przez Polskie Radio Katowice w 2008 roku.

Marcin Świątkiewicz jest laureatem Paszportów Polityki i programów stypendialnych Ministra Kultury („Młoda Polska”), Marszałka Województwa Śląskiego i Rządu Holenderskiego (Huygens) oraz finalistą I Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego im. Wolkońskiego w Moskwie (2010) i Międzynarodowego Konkursu im. Telemanna w Magdeburgu (2007).

Marcin Świątkiewicz jest zaangażowanym pedagogiem. Szczególną uwagę poświęca nauczaniu gry solowej oraz kursom improwizacji w oparciu o metodę partimento.

Plany na rok 2016 obejmują m.in. premierę nagranej w 2015 roku solowej płyty pod tytułem Cromatica, poprzedzone trasą koncertową nagranie koncertów klawesynowych Haydna z orkiestrą Arte dei Suonatori dla BIS oraz rejestrację w pojedynczym składzie Koncertów Klawesynowych J.S. Bacha. Do najważniejszych przedsięwzięć koncertowych należy poświęcone JG Müthelowi tournee w krajach bałtyckich z Arte dei Suonatori, wykonanie Koncertu na klawesyn i smyczki H.M. Góreckiego z {oh!) Orkiestrą Historyczną, związane z rokiem szekspirowskim poprowadzenie wykonania Fairy Queen Purcella z Capellą Cracoviensis  oraz udział w koncertach serii extreme tejże orkiestry.

Piotr Pławner należy do najwybitniejszych i najbardziej kreatywnych skrzypków swojej generacji. “Ten młody człowiek jest fenomenem, to prawdziwy geniusz. Jego gra jest fascynująca, przemyślana do ostatniego niuansu. O tej interpretacji można mówić tylko w superlatywach“ – pisze o artyście gazeta „Stuttgarter Zeitung“,The Times pisze „to wyjatkowy, nieskazitelny talent ”, a Lord Yehudi Menuhin nazwał Piotra Pławnera skrzypkiem o fenomenalnych zdolnościach oraz jednym z najbardziej obiecujących talentów nadchodzącej ery.

Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat. Na estradzie debiutował w dziewiątym roku życia. Studia ukonczyl z wyroznieniem w Akademi Muzycznej w Lodzi. Po otrzymaniu stypendium Fundacji im. Henryka Szerynga w Monte-Carlo studiował w Bernie (Szwajcaria), gdzie  w roku 1995 zostaje wyrozniony nagroda specjalną “Tschumi-Preis“ za najlepszy dyplom solistyczny.

Artysta jest laureatem wielu konkursów i przesłuchań w kraju i zagranica. Najwazniejsze z nich to zwyciestwa w X Międzynarodowym Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1991), Międzynarodowym Konkursie w Bayreuth (1991), w Miedzynarodowym Konkursie w Monte Carlo im Henryka Szerynga (1994) 44 Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium (1995 – najwyzszy laur przyznany w 55-letniej historii tego konkursu dopiero po raz trzeci).

Piotr Pławner był stypendystą Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci, Fundacji Sztuki Dziecka, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Fundacji im. Henryka Szerynga w Monaco. Wiele koncertuje w kraju i zagranicą jako solista i kameralista. Występował w wielu krajach europejskich, krajach arabskich, Azji oraz obu Amerykach. Występował z takimi zespołami jak orkiestry Bayerischen Rundfunk i Süddeutschen Rundfunk, Berner Symhonieorchester, Sinfonia Helvetica, Radio Kamerorkest Hilversum, Deutschen Kammerorchester, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo oraz Netherlands Kammerorchester. Artysta współpracuje z najwybitniejszymi dyrygentami naszych czasów.

Brał udział w licznych znanych festiwalach, takich jak Braunschweiger Kammermusikpodium, Internationale Bachakademie Stuttgart, L`esplanade Saint-Etienne, Rheingau Festival, Printemps des Arts de Monte-Carlo, Internationale Festspiele Passau, Danos Festival, Grazer Frühling, Schlosskonzerte Thun, Musikfestival Braunwald oraz Al Bustan Festival oraz w wielu prestiżowych koncertach organizowanych dla znanych osobistości ze świata polityki (H. Kohla, R. Süssmuth, R. Dreifuss, F. Cotti, Książę Monaco Rainer III) i z okazji ważnych rocznic i wydażeń europejskich.

Artysta  występuje w takich salach koncertowych, jak Tivoli Hall w Kopenhadze, Liederhalle w Stuttgarcie, Herkules Saal w Monachium, Concertgebouw w Amsterdamie, Chatelet w Paryżu, Palau de la Musica Catalona w Barcelonie, Teatro Monumental w Madrycie, Tonhalle w Zurichu, Victoria Hall w Genewie.

Piotr Pławner dysponuje rozległym repertuarem, począwszy od baroku po dzieła kompozytorów współczesnych (m. in. K. Penderecki, W.Lutosławski, E. Knapik, M. Feldman, S. Gubaidulina). Dokonał również wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w Polsce, Holandii, Niemczech, Danii, Hiszpanii, Szwajcarii i Austrii, m.in. dla Polskiego Radia i Telewizji, TV Hilversum, TV i Radia Bawarskiego, TV Espana, Radio France, SDR, WDR, SWR, DRS oraz ORF. W ostatnich latach dokonał archiwalnych nagrań z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (koncerty skrzypcowe H. Wieniawskiego, K. Szymanowskiego, M. Karłowicza, S. Prokofiewa i R. Schumanna) oraz z Orkiestrami Süddeutsche Rundfunk i Bayerische Rundfunk, Mitteldeutsche Rundfunk. W swoim dorobku ma także kilka płyt kompaktowych z utworami polskich kompozytorów. Koncert na skrzypce, fortepian i kwartet smyczkowy E. Chaussona został nagrodzony nagrodą “Fryderyk 2005“. Płyta z utworami kameralnymi Karola Szymanowskiego otrzymała prestiżową nagrodę i została wybrana “Płytą Roku 1998“ przez miesięcznik “Studio“. W roku 2007 otrzymał za płytę z koncertami skrzypcowymi Szymanowskiego i Karłowicza znaczącą nagrodę „The Strad Selection“ za najlepsze wykonanie koncetow, przyznaną przez miesięcznik „The Strad“. W roku 2009 otrzymał „Fryderyka“, tym razem za płytę z utworami Karola Szymanowskiego i Pawła Kochańskiego, nagraną wspólnie z Wojciechem Świtałą.

Gra i talent Piotra Pławnera została wielokrotnie uznana przez miedzynarodową krytykę. Na wspólnych koncertach kameralnych występuje ze światowej sławy pianistą Bruno Canino. Jest współzałożycielem – wspólnie ze swoją żoną Izabelą Klim – tria fortepianowego, od niedawna również kwartetu smyczkowego. Jest prymariuszem światowej sławy kwintetu „I Salonisti“, specjalizującego się m.in w muzyce filmowej oraz jazzowej.

Od 2002 roku wykłada w Akademii Muzycznej w Katowicach oraz w Konserwatorium im. W. Lutosławskiego w Krakowie. Jest zapraszanym jurorem w międzynarodowych konkursach muzycznych.. Piotr Pławner gra na skrzypcach T. Balestrieri.

Renata Pokupić to niezwykle utalentowana i powszechnie doceniana sopranistka, która zasłynęła na międzynarodowej scenie operowej dzięki zachwycającym kreacjom muzyki barokowej i klasycznej oraz repertuarowi na sopran koloraturowy. Artystka w ostatnim czasie ma na swoim koncie m.in. partie Ireny w „Tamerlanie” Händla, Cherubina w „Weselu Figara” Mozarta, tytułową rolę Cavalli w „Eliogabalo” czy Statiry w „L’Incoronazione di Dario” Vivaldiego. Jej ostatnie angaże to nieprzerwane pasmo sukcesów, do których z pewnością należą debiuty w Royal Opera House i Covent Garden

Francuska sopranistka, Eugénie Warnier, początkowo miała zostać doktorem nauk medycznych zanim całkowicie zdecydowała się poświęcić muzyce i rozpocząć swoją karierę w 2000 roku. W 2005 i 2008 roku otrzynała tytuł głosu muzyki dawnej. Aby dalej rozwijać swoją technikę, kontynuowała studia z Peterem Mervantem oraz podejmowała zajęcia z interpretacji barokowej u Howarda Crooka i Kennetha Weissa.

Eugénie Warnier szybko rozkwitła jako solistka, którą dostrzegł Christophe Rousset w Académie d’Ambronay w 2004 roku. Od tego momentu zaczęła występować na licznych koncertach stając się m.in. regularna solistką na operach pod kierunkiem Martina Gestera i Le Parlement de Musique, Gérard Lesne i Il Seminario Musicale, Mirella Giardelli i L’Atelier des Musiciens du Louvre, Jérôme Correas i les Paladyni Hugo Reynes a la Simphonie du Marais, Vincent Dumestre Le Poeme Harmonique. Również jako solistka brała udział w wielu spektaklach: Les Arts Florissants w 2004 roku na tournee we Francji (w tym Opera de Versailles) i Hiszpanii Filemona et Baucis Haydna w 2005, 2006, 2008 (role Narcyza i Diane); Il primo Omicidio Alessandro Scarlattiego w 2006 (rola Abla), Cadmus et Hermione w 2008 roku (rola Pallas).

Eugenie Warnier jest również solistą w kilku nagraniach: Ulysse (rola Euphrosyne, płyta wydana w 2007 roku); Mes breves autorstwa J. S. Bach (sopran solistka, płyta wydana w sierpniu 2008 roku), DVD Kadmosa et Hermione (wejście do kin w październiku 2008 roku).

Janusz Wawrowski urodził się w Koninie. Jest absolwentem i wykładowcą Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Swoje umiejętności doskonalił pod okiem profesora Mirosława Ławrynowicza, Yaira Klessa oraz Salvatore Accardo.

Artysta jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów skrzypcowych. Koncertował w Filharmonii Berlińskiej, Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, Victoria and Albert Museum w Londynie, De Doelen Concertgebouw w Rotterdamie, Tel Aviv Music Center, Teatro Teresa Carreῆo w Caracas i in. Gościł na wielu renomowanych festiwalach m.in.: na festiwalu Chopin i Jego Europa, Salzburger Festspiele, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, Festiwalu Muzyki Polskiej, Festiwalu Prawykonań oraz Bebersee Festival. Jako solista występował ze wszystkimi renomowanymi orkiestrami w Polsce, w tym z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, orkiestrą Sinfonia Varsovia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Polską Orkiestrą Radiową i Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, a także z orkiestrami czeskimi, ukraińskimi, Südwestdeutsche Philharmonie oraz Sinfόnica de la Juventud Venezolana Simόn Bolivar. W swojej karierze artysta współpracował z wieloma wybitnymi dyrygentami, wśród których znaleźli się: Conrad van Alphen, Łukasz Borowicz, Gabriel Chmura, Mykola Diadiura, Agnieszka Duczmal, Michał Dworzyński, Arthur Fagen, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Tomáš Netopil, Vladimir Ponkin i Antoni Wit. Dokonał wielu premier koncertów skrzypcowych: Maxa Richtera i Sukhi Kanga (polskie premiery) oraz prapremiery L.A. Concerto Tomasza Jakuba Opałki i premierowego nagrania koncertu skrzypcowego Óneiros Dariusza Przybylskiego. Nagrał również muzykę Jana A. P. Kaczmarka do hollywoodzkich filmów Evening (reż. Lajos Koltai) oraz Get low (reż. Aaron Schneider).

Już jako młody student Janusz Wawrowski zachwycał publiczność i krytykę wykonywaniem wszystkich 24 Kaprysów Niccolò Paganiniego podczas jednego koncertu, co pozostaje umiejętnością unikalną w skali światowej. Wolfgang Marschner stwierdził, że jego interpretacje można porównywać z grą „tylko kilku renomowanych europejskich skrzypków”. Swoją opinię wyraziła także wielka Ida Haendel: „…Pan Janusz Wawrowski jest skrzypkiem o wyjątkowej wartości, który zasłużył sobie na wspaniałą karierę na scenie koncertowej”. Zaś Konstanty Andrzej Kulka napisał: „…Już sam fakt wykonania wszystkich 24 Kaprysów wzbudza podziw i jest godny uznania. Sposób w jaki Pan Janusz Wawrowski wykonuje owe Kaprysy pozwala spokojnie patrzeć w przyszłość polskiej wiolinistyki”. W 2007 roku, nakładem wytwórni CD Accord ukazała się płyta Niccolò Paganini – 24 Kaprysy op.1, entuzjastycznie przyjęte przez krytykę muzyczną: „Wawrowski troskliwie i wiernie wydobywa ukrytą pod kaskadami nut myśl Paganiniego, zarówno w warstwie strukturalnej, jak i dramatycznej. Grając perfekcyjnie technicznie (…) jednocześnie wydobywa nieskończoną głębię i piękno tych miniatur” – pisał The Strings Magazine. „Wawrowski niemal 80 minut nieprzerwanie oczarowuje słuchacza atmosferą charyzmatycznej wirtuozerii” –  zachwycał się The Strad.

Obecnie Janusz Wawrowski współpracuje z międzynarodową wytwórnią fonograficzną Warner Music (dawniej EMI) w ramach wieloletniego kontraktu artystycznego. Pierwszym efektem tej współpracy jest dostępna w Europie i Japonii, nominowana do Fryderyka 2014, płyta Aurora z muzyką Karola Szymanowskiego, Witolda Lutosławskiego, Maurice’a Ravela i Eugène’a Ysaÿe’a. Płyta w krótkim czasie zdobyła uznanie fachowej prasy muzycznej na świecie. Znakomite recenzje ukazały się m.in. w magazynie Strings, Strad, Pizzicato i Huffington Post, a także w prasie polskiej: „Janusz Wawrowski udowadnia, że muzyki uważanej za trudną można słuchać z autentyczną przyjemnością.(…) „Aurora” rzeczywiście wciąga, album można polecić nawet tym, którzy z rezerwą podchodzą do XX-wiecznej muzyki.” – napisał Jacek Marczyński w dzienniku Rzeczpospolita.

W ciągu 3 najbliższych lat wytwórnia Warner Music planuje nagranie i wydanie 4 płyt z udziałem Janusza Wawrowskiego. Jedną z nich będzie album Faces, na którym skrzypek zarejestruje koncerty Mieczysława Karłowicza i Jeana Sibeliusa wspólnie z dyrygentem Michałem Dworzyńskim oraz BBC Symphony Orchestra z Londynu.

Istotnym polem działalności Janusza Wawrowskiego jest interpretacja i badania nad muzyką polską, którą stara się od wielu lat przybliżać publiczności jako pomysłodawca  i dyrektor artystyczny międzynarodowych festiwali promujących muzykę polską – Muzyka na szczytach (2009-2010) i Muzyczne przestrzenie (od 2011). Odkrywanie i wykonywanie zapomnianych utworów znakomitych rodzimych kompozytorów – Karola Lipińskiego, Zygmunta Noskowskiego, czy Mieczysława Karłowicza, przynosi radość i satysfakcję zarówno samemu Januszowi Wawrowskiemu, jak i jego słuchaczom.

Jako wirtuoz najwyższej próby a zarazem wielki miłośnik i propagator polskiej muzyki, artysta wziął również udział w projekcie ukraińskiego fotografa Stepana Rudika p.t. Światowy wymiar kultury polskiej, prezentującej portrety Polaków, których działalność artystyczna przyczynia się do poszerzania wiedzy o kulturze polskiej i wzrostu zainteresowania nią wśród społeczeństw na świecie. Znalazł się wówczas wśród grona takich osobistości jak Krzysztof Penderecki, Wojciech Kilar, Olga Pasiecznik, Zygmunt Krauze, Agnieszka Duczmal, Agnieszka Holland, Tomasz Stańko, Jerzy Pilch, Krystyna Janda, Stanisława Celińska, czy Jerzy Stuhr.

Za wybitną działalność artystyczną i społeczną Janusz Wawrowski został uhonorowany przez Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczeniem Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Marcin Wyrostek – akordeonista (ur. 16.09.1981 r.) – zwycięzca polskiej, drugiej edycji programu Mam Talent. Wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Członek Amerykańskiego Stowarzyszenia Akordeonistów.

Pierwszym akordeonistą w rodzinie jak i nauczycielem Marcina był jego Ojciec. Akordeon trafił do jego domu, gdy dziadek zamienił jedną ze swoich krów na instrument. Od tego czasu brzmienie akordeonu zawsze towarzyszyło rodzinnym spotkaniom. Edukację muzyczną kontynuaował w PSM I i II st. w Jeleniej Górze. Spędzał całe noce w garażu ćwicząc na akordeonie. Swoją pasję rozwijał pod kierunkiem prof. Joachima Pichury na Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie obecnie jest wykładowcą.

Jest laureatem ponad 30 konkursów akordeonowych (w kraju i za granicą), w tym Detroit (USA) 2005; Esztergom (Węgry) 2003, Dunajska Streda (Słowacja) 2003, Reinach (Szwajcaria) 2003. Był także stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku akademickim 2004/2005.

Jest założycielem projektów: TANGO CORAZON oraz COLORIAGE. Nagrał trzy autorskie płyty, za które otrzymał m.in potrójną platynę oraz nominację do nagrody Fryderyki 2010 za płytę „Magia del Tango” oraz podwójną platynową płytę za najnowszy krążek „Coloriage” – 2012.

Kocertował na największych, polskich scenach muzycznych m.in. na 50-leciu festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Festiwalach: Sopot TOPtrendy, Transatlantyk, Warszawa Singera.

Miał okazję koncertować z gwiazdami polskiej sceny muzycznej – Kayah, Maryla Rodowicz, Ryszard Rynkowski, Adam Sztaba, Orkiestra AUKSO. Jednym z najbardziej ekscytujących wyzwań muzycznych był wspólny występ z Bobbym McFerrinem w 2010 roku. Wykonuje muzykę klasyczną, jazzową i ethno-folk. Kluczowym elementem jego tożsamości muzycznej jest improwizacja.

Marcin Wyrostek – akordeonista (ur. 16.09.1981 r.) – zwycięzca polskiej, drugiej edycji programu Mam Talent. Wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Członek Amerykańskiego Stowarzyszenia Akordeonistów.

Pierwszym akordeonistą w rodzinie jak i nauczycielem Marcina był jego Ojciec. Akordeon trafił do jego domu, gdy dziadek zamienił jedną ze swoich krów na instrument. Od tego czasu brzmienie akordeonu zawsze towarzyszyło rodzinnym spotkaniom. Edukację muzyczną kontynuaował w PSM I i II st. w Jeleniej Górze. Spędzał całe noce w garażu ćwicząc na akordeonie. Swoją pasję rozwijał pod kierunkiem prof. Joachima Pichury na Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie obecnie jest wykładowcą.

Jest laureatem ponad 30 konkursów akordeonowych (w kraju i za granicą), w tym Detroit (USA) 2005; Esztergom (Węgry) 2003, Dunajska Streda (Słowacja) 2003, Reinach (Szwajcaria) 2003. Był także stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku akademickim 2004/2005.

Jest założycielem projektów: TANGO CORAZON oraz COLORIAGE. Nagrał trzy autorskie płyty, za które otrzymał m.in potrójną platynę oraz nominację do nagrody Fryderyki 2010 za płytę „Magia del Tango” oraz podwójną platynową płytę za najnowszy krążek „Coloriage” – 2012.

Kocertował na największych, polskich scenach muzycznych m.in. na 50-leciu festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Festiwalach: Sopot TOPtrendy, Transatlantyk, Warszawa Singera.

Miał okazję koncertować z gwiazdami polskiej sceny muzycznej – Kayah, Maryla Rodowicz, Ryszard Rynkowski, Adam Sztaba, Orkiestra AUKSO. Jednym z najbardziej ekscytujących wyzwań muzycznych był wspólny występ z Bobbym McFerrinem w 2010 roku. Wykonuje muzykę klasyczną, jazzową i ethno-folk. Kluczowym elementem jego tożsamości muzycznej jest improwizacja.